ester naomi perquin / demora

Somos modernos. No es el siglo indicado para el amor
y ya en ninguna parte hay mujeres en torres
a la mira. El último caballero
murió de sífilis.

Ya no sabemos nada de banderas flameantes,
de murmullos entre las piedras,
de cantos y nombres de flores.

Al cruzarnos nos arrojamos volando
partes del cuerpo.
Todo sale bien.

Atranca estas puertas cuando
oscurezca. Quédate conmigo.
Échale la llave a tu caballo.

***
Ester Naomi Perquin (Utrecht, 1980) en Once Poetas Holandeses. Bogotá: IDARTES, 2016.
Versión de Diego J. Puls

/

Oponthoud 

*

We zijn modern. Het is de juiste eeuw voor liefde niet
en nergens staan nog vrouwen op de torens,
uit te kijken. De laatste ridder
stierf aan syfilis.

We zijn de wapperende vlaggen verleerd,
het fluisteren tussen de stenen,
gezang en bloemennamen.

We werpen elkaar in het passeren
haastig lichaamsdelen toe.
Alles gaat goed.

Vergrendel deze deuren als het
donker wordt. Blijf bij me.

Zet je paard op slot.