jerzy plutowicz / regresa

Rodará una moneda, falsa, con dos águilas*. Se 

atascará en una grieta en el suelo, justo al lado de la 

estufa. Abrirás el libro del Apocalipsis, marcarás un 

párrafo con la uña. Todavía en tu mano se posa una 

secular mariposa, anterior a la catástrofe. Todavía 

cruje el eje de la tierra. Todavía en la palangana, 

olvidada sobre el tronco para trocear la carne, se 

sumerge el cielo. Regresa aquí, habita entre los tuyos. 

Regresa, sacúdete de la chaqueta el polvo de estrellas, 

responde a la pregunta planteada en un sueño. 

Regresa, esta ilusión viva es apenas una

aproximación, apenas un columpio que se mece sobre 

el abismo. Apenas un balón para jugar al quemado que 

cae por las escaleras de buhardilla. Cuando la casa está 

tan desierta como un depósito de papeles viejos. Libro 

y música. Libro y arco iris sobre el huerto -son la señal-.

N. de la T. El águila se encuentra en el anverso de la moneda polaca, esloty.

***

Jerzy Plutowicz (Bielsk Podlaski, 1947)

Versión de Ada Trzeciakowska

Ada Lírica

/

Wróć

*

Potoczy się moneta, fałszywa, o dwóch orłach. Ugrzęźnie

w szczelinie podłogi, tuż obok pieca. Otworzysz księgę

z opisem Apokalipsy, zaznaczysz paznokciem akapit. Jeszcze

na dłoń siada motyl, wiekowy, sprzed katastrofy. Jeszcze

skrzypi ziemska oś. Jeszcze w miednicy, co na pniaku do

rąbania mięsa, zanurza się niebo. Wróć tu, zamieszkaj wśród

samych swoich. Wróć, otrzep marynarkę z gwiezdnego pyłu,

odpowiedz na pytanie zadane we śnie. Wróć, ta jawa jest

ledwie przybliżeniem, ledwie huśtawką, która kołysze się

nad otchłanią. Ledwie piłeczką do gry w zabijanego, która

spada ze schodów, co prowadzą na piętro. Gdy dom jest

bezludny jak skład makulatury. Księga i muzyka. Księga

i tęcza nad sadem – na znak.